Let loose in Ubud,BALI INDONESIA

เวลาพูดถึงบาหลี นึกถึงอะไรกันอะ ? ทะเลใส ฟ้าสวย หนุ่มเล่นเซิร์ฟ สาวในชุดบิกินี่ หมี่โกเร็งและวัฒนธรรมบาหลีที่แตกต่างจากที่อื่นในอินโดนีเซีย ก่อนมาเที่ยวนี่คือคุยกันก่อนว่า “เอาไงดีวะ เราจะเที่ยวบาหลีแบบเล่นนํ้าทะเล เดินสวย ริมหาด พยายามเล่นเซิร์ฟที่คาดว่าไม่น่าจะสำเร็จกันจริงๆ หรอ” นี่เลยมานั่งคุยกันใหม่ ลองหาดูว่าบาหลีมีพาร์ทไหนอีกบ้างที่เรายังไม่เคยไปกันและมันน่าสนใจ เลือกไปเลือกมาสุดท้ายก็จิ้มตรงกันที่ Ubud (อู-บุด)

What do you think, when it comes to Bali? Probably blue sea, crystal clear sky, hot girls in bikinis, Mee Goreng, or even unique culture, aren’t you? Our trip began with kinda similar thought. The question “Where should we go? Should we just jump right into the sea and desperately surf with our amazingly poor skill?” popped into our head but, nah, that definitely wouldn’t work out. So, we came up with a new plan to explore new areas in Bali and, of course, we all ended up choosing the same city called “Ubud”.

ถ้าเคยดู Eat Pray Love ที่ Julia Robert แสดงจะต้องเคยเห็นวิวสวยๆ ของอูบุดแน่นอน ในหนังมันจะเล่าเรื่องของชะนีวัย 32 ที่พึ่งเลิกกับสามี เลยออกเดินทางไปทั่วโลก ไปกินของอร่อยๆ ที่อิตาลี ไปสวนมนต์ทำโยคะที่อินเดีย ก่อนมาหาสมดุลชีวิตที่อูบุด เออเท่ปะหละ! อูบุดเป็นเมืองที่มาเที่ยวแล้วจะไม่เห็นทะเลเลยยกเว้นตอนขึ้นเครื่องและลงเครื่องแค่นั้นแหละ เพราะที่นี่มีแต่ธรรมชาติ ภูเขาไฟ บ่อนํ้าร้อน ทุกอย่างดูดีไปหมดถ้าพูดถึงธรรมชาติที่อุบูด แล้วประเด็นคือที่นี่เป็นเมืองสุขภาพ กินชีวจิตมังสวิรัติ Vegan อาหารออร์แกนิคฟู้ด แต่อาหารทั่วๆ ไปก็เยอะพอสมควรเลยแหละ เรื่องของกินไม่ต้องกังวลเดี๋ยวไล่เรียงให้

If you used to watch ‘Eat Pray Love’ starring a classic sweetheart, Julia Robert, I bet you must remember Ubud’s exquisite scenery from this film. For those who never watch, Eat Pray Love refers to a story about 32- year-old woman who just got her heartbroken from divorce. So, she stepped out of her comfort zone and took a wonderful journey around the world to seek inspiration. For example, devouring mouthwatering menus in Italy or Spiritual Yoga in India. Finally, she finalized her trip and found peace of her mind in Ubud. Freaking awesome, isn’t it? Ubud is the city where you wouldn’t see any sea at all unless during your flight moment. Instead, Ubud will offer you an amazing volcanoes and hot springs like a first class nature mother. Moreover, the main highlight is a healthy living, organic food, and vegan style, which you couldn’t see much elsewhere. For ones who prefer general cuisine, don’t worry! There’re also a lot of delicious dishes that I’ll inform you later.

เค้าบอกว่าถ้ามาอุบูดอย่าเร่งเที่ยว! ให้ค่อยเป็นค่อยไป ตื่นสายๆ ออกไปนั่งจิบกาแฟ กินอาหารเช้าเพื่อสุขภาพแล้วค่อยไปเที่ยวซักที่ กลับมาจิบไวน์สวยๆ แล้วเล่นนํ้าสระในโรงแรม 5555 คือห้ามรีบ! นี่คือกฏของการเที่ยวอุบูดให้ผ่อนคลายที่สุด ให้ไปพักผ่อน ทำชีวิตให้ดูหรูหราขึ้นมานิดนึง แต่บอกเลยว่าทุกอย่างที่นี่ไม่แพง เพื่อไม่ให้งง และจะได้แพลนถูกว่าไปไหนบ้าง เราจะแยกเป็นหมวดๆ ไว้ให้ดีกว่า เริ่ม!

First rule of this trip is no rush! Rushing is a strong prohibition from travelling around Ubud. Just take it slow and have a sip of aromatic coffee along with healthy breakfast. When coming back from exhausting trip, you can drink some great wine like a high-class celebrity. Most of all, in Ubud, you don’t need to spend much at all to get a luxurious taste of life! So, to help managing your trip, we will divide our journey into each part with proper details to guide you. Let’s begin!

Flight

เราแพลนไว้สำหรับอุบูดคือ 4 คืน 5วัน ที่เที่ยวไม่เยอะมากแต่ชิวและเหมือนได้พักผ่อนมากที่สุด รอบนี้เราเดินทางกับการบินไทย TG 431 ออกจากสุวรรณภูมิสายๆ 9โมงกว่า ไม่ต้องรีบตื่นเช้าไปสนามบิน พูดถึงการบินไทย มันเป็นสายการบินแรกในชีวิตที่เราได้ขึ้นตั้งแต่เด็กๆ พอโตขึ้น บางทีด้วยราคาและอะไรหลายๆ อย่าง มันก็เริ่มห่างกันไปเรื่อยๆ ไม่ค่อยได้บินการบินไทยไปไหนไกลๆ เท่าไหร่

5 days 4 nights are the productive amount of time we dedicated to lovely Ubud. Our schedule wasn’t that tight since there weren’t so many places around but that’s exactly what we wanted because each place was perfect for time spending and was full of positive relaxation. This time, we went to Ubud by Thai Airways’ TG431 which departed at late 9 a.m.  For real, there’s no need to wake up that early to catch a flight at all and that’s totally my thing. Whenever I think of Thai Airways, it always reminds me of my wonderful first flight experience. When I grew up, I kinda drifted apart from this airway due to various factors e.g. price and etc. Eventually, I didn’t usually take any trip far using Thai Airways.

รอบนี้เรากลับมานั่งการบินไทยอีกครั้ง อย่างนึงที่รู้สึกได้คือมันอบอุ่น 5555 อันนี้ไม่ได้เวอร์ เรารู้สึกว่าพี่ๆ แอร์โฮสเตส ดู Lively แบบเป็นคนจริงๆ ที่มีชีวิตชีวา ยิ้มก็ยิ้มจริง นิ่งก็นิ่งจริง ขอข้าวขอนํ้าก็ขอแบบไทยๆ นี่แหละ “พี่คะ ขอนํ้าหน่อยค่ะ, พี่คะหิวแล้ว” 55555 ไม่ต้องพูดอังกฤษด้วยอะ เหมือนคุยกับพี่ เราชอบแบบนี้มันอบอุ่นดีสำหรับเรา

However, this time, I decided to give it a try again. The very first thing I sensed is a warm welcome. Dude, I’m not exaggerating. I truly felt that cabin crews were super lively. Their genuine service made me feel relaxed. Also, they’re very straightforward and didn’t make us feel awkward at all. I asked them for the water so casually in Thai and it’s all good.  It felt like I was talking to my familiar acquaintances and I liked that. It was heartwarming.

แนะนำเพิ่มเติมสำหรับใครที่ชอบบินกับการบินไทย ถ้ามีบัตรเครดิตซิตี้ รอยัล ออร์คิด พลัส พรีเฟอร์ นี่บินฟรีง่ายๆเลยนะ อย่างถ้าจะบินไปเที่ยวฮ่องกง ไทเป ลุยๆ เที่ยวอินเดีย หรืออยากมาบาหลีแบบเราใช้แค่ 35,000 ไมล์ก็บินฟรีกันไปเลย

รอบนี้เราได้ใช้เลาจน์ด้วยนะเหวยยย ไฮโซปะหละ ถ้าใครเดินทางบ่อยๆ ก็สามารถนำไมล์มาแลกเข้าเลาจน์ได้ หรือถ้ามีสิทธิประโยชน์จากบัตรเครดิตก็สามารถใช้เลาจน์ได้เหมือนกัน เช่น บัตรเครดิตซิตี้ รอยัล ออร์คิด พลัส พรีเฟอร์สามารถใช้บริการห้องพักรับรอง รอยัล ซิลค์ เลาจน์ ที่สนามบินสุววณภูมิ ไม่จำกัดจำนวนครั้งเมื่อเดินทางกับการบินไทย ยํ้าว่าไม่จำกัดจำนวนครั้งเลยนะ ในเส้นทางระหว่างประเทศ แถมมีบริการ Meet & Assist ที่พิเศษสุดๆจะตั้งแต่ยังไม่เริ่มเดินทางเพราะเค้าจะช่วยอำนวยความสะดวกสบายตั้งแต่ที่สนามบินไม่ว่าจะเป็นการ Check-in แบบ VIP สามารถใช้ช่อง Fast Lane ได้ไม่ต้องต่อคิวต.ม.นานๆสบายขึ้นเยอะเลย เก็บแรงไว้เที่ยวดีกว่า

Hotel

เราชอบอินโดอย่างนึงไม่ว่าจะเป็นที่จาการ์ต้า สุราบายา หรือบาหลี คือห้องพักในเมืองท่องเที่ยวต่างๆ มันจะใหญ่มาก และราคาไม่แพงด้วย ที่อูบุดนี่มีหลายโรงแรมมาก ให้เลือกตามสไตล์ที่เราอยากพัก เหมือนเรารอบนี้ บอกแล้วไงว่าอยากใช้ชีวิตแบบมีระดับ 5555 เราเลยพยายามหาโรงแรมที่ดูดีหน่อยและราคาไม่แพงมาก ก็ไปเจอ Pertiwi Bisma 1 เป็นโรงแรมที่มีสระว่ายนํ้า 2 สระ สระปกติ กับอีกสระที่ต้องเดินลึกเข้าไปหน่อยแล้วจะเจอกับวิวธรรมชาติระหว่างเล่นนํ้าจิบค็อกเทลในช่วงบ่ายของแต่ละวัน Tip ของการจองโรงแรมคือ จองก่อนได้เปรียบ! ส่วนใหญ่จองกับเว็บไซต์โรงแรมเองบางทีมันจะแพงกว่าก็มี เราเลยจองกับ Expedia เป็นส่วนใหญ่เพราะราคาดี อย่างน้อยถ้ามีปัญหามีตัวกลางช่วยคุยให้ แต่ที่ผ่านมาก็เรียบร้อยดีทุกครั้ง บอกเลยว่าโรงแรมที่อูบุดหาไม่ยาก ห้องใหญ่ เริ่มต้นแค่ 800กว่าบาทเงี้ย อยากจะอยู่ซัก 3เดือน เราแนะนำเลยถ้าไม่อยากเสียเวลาหา ไปนอนที่เดียวกับเราที่ไปพักมา ดีงามมีอาหารเช้าฟรี (อร่อยมาก!) จองผ่านและดูราคาสุดคุ้ม คลิกที่นี่เลย!

One of my all-timed favorites about all cities in Indonesia in is accommodation. Rooms are amazingly spacious with very affordable price. There are so many choices in Ubud depending on your preference. For me, as mentioned earlier, high-class celebrity style is a must. LoL So,yeah, we tried to figure out the luxurious one with affordable budget price and Pertiwi Bisma 1 was right there. This hotel has 2 swimming pool; general one and one surrounded by nature which you can enjoy splendid view while sipping nice cocktails in the afternoon. Here’s my good tip about hotel booking. First come, first served! So be quick! Directly booking with hotel can be expensive. Therefore, I used Expedia to help me reserve rooms. I usually go for Expedia because prices are quite good. In case there’s any concerned issue, Expedia will step in to help. But so far, all of my reservation deals went pretty well without any problem.
Check you room at Pertiwi Bisma 1 Click Here

ทั้งไฟลท์บินและโรงแรมนี่ก็แนะนำให้จองหมดแล้ว ใครยังบอกว่างง! ไม่รู้จะมายังไงนี่ก็ไม่รู้จะพูดยังไงแล้วนะ 55555 เราว่ายากที่สุดคือการหาเพื่อนที่มีเวลาตรงกันมาด้วยมากกว่า มาเริ่มเที่ยวกันเลยจ้ะ ฮี่ฮี่ฮี่

Day 1 (ไม่รวมวันแรกที่มาถึงแล้วเดินชิวๆ ในเมืองแค่นั้น)

ตามแพลนคือวันนี้จะออกไปเที่ยวแถวภูเขาไฟที่สูงที่สุดในบาหลีอย่าง Mt.Batur นี่ขนาดออกไปเที่ยวรอบภูเขาไฟยังล่อกันไปซะตั้งเกือบ 10 โมง บอกแล้วไงว่าทริปนี้มาสายสวย ไม่รีบ ไม่เร่ง เน้นสบายๆ แล้วถามว่าไปภูเขาไฟนี่ไปเทรคกิ้งเท่ๆ แบบที่ผ่านมาปะ ก็ตอบเลยว่าไม่จ้ะ! เพราะจุดประสงค์ของมันคือการไปนอนแช่บ่อนํ้าร้อนธรรมชาติ ที่มีวิวแบบพันล้านอยู่ตรงหน้าพร้อมเมฆลอยเอื่อยๆ ที่เห็นแล้วนึกว่าตัวเองเป็นเจ้าหญิงอยู่ในวรรณคดีอิเหนา เหมาหลาหงีเลยแก๊

Our today’s schedule is for the highest volcano in Bali aka Mt.Batur.  As we announced this trip was a relaxation one, refreshingly leaving hotel at 10a.m. was legit. And if you think we’re gonna go rock those volcanoes real hard with a strong attitude like always, you are wrong! Primary objective was to lay down in natural hot spring with nice weather plus priceless scenery before our eyes. It was so fine that I thought I was an elegant Indonesian princess who owned a personal luxurious villa surrounded by these breathtaking views.

คือรอบๆ Mt.Batur นี่มันมีหลายที่มากที่มีบ่อน้ำร้อนแล้วแต่ละที่ก็จะเคลมกันว่าธรรมชาติทั้งหมด ซึ่งเราก็ไม่รู้ว่าธรรมชาติจริงหรือว่าต้มเอา 5555 แต่เราเลือกไปที่ Toya Devasya เพราะป้ายมันสีม่วงดึงดูดดี ค่าเข้าเนี่ยราคามันจะแยกกันกับคนอินโด ต่างชาติแต่หัวดำแบบเราก็โดนกันไปคนละ 400กว่าบาท แต่ถ้าเทียบกับวิวแล้วก็ถือว่าดีงามมาก

There were so many hot springs around Mt. Batur and all claimed that it was 100% natural, which I don’t even know they are real or it’s just a marketing tool to lure us in. lol However, we eventually chose Toya Devasya because of its extremely outstanding purple shop sign. Admission fee for foreigner was a bit higher compared with natives’ ones. 400-500 Baht was charged per each of us but it was totally worth the attraction.

ระหว่างทางก็แวะกินข้าวตามร้านอาหารตามสั่งทั่วไปนั่นแหละ แต่ที่นี่ไม่ได้สั่งได้สุ่มสี่สุ่มห้านะ มันก็จะมีแต่พวก Nasi Goreng ข้าวกับไก่แห้งๆ หรือ Mie Goreng บะหมี่ผัดซอสหวานๆ กินกับข้าวเกรียบแบบอินโด

We just randomly had lunch at restaurants we passed by and tried to keep it basic by ordering menus such as Nasi Goreng (rice with chicken) or Mie Goreng (stir-fried noodle with sweet sauce) those locals usually eat with Indonesian rice crisps.

ช่วงที่ขับรถก็แวะถ่ายรูปข้างทางได้ หามุมเก๋ๆ เป็นของตัวเอง ถ่ายกับดอกยงดอกหญ้าก็ถ่ายไป เพราะเขาไม่ได้ปีนแล้วก็อาศัยอะไรแบบนี้แหละสวยๆ สร้างบรรยากาศให้ทีมและตัวเอง  อีกข้อที่สำคัญ ที่อูบุดส่วนใหญ่ฝรั่งจะเช่ามอเตอร์ไซค์ขับกันวันละประมาณ 100-300 บาท หรือถ้าเช่ารถแบบไม่มีคนขับก็ประมาณ 800 ถ้ามีคนขับด้วยก็วันละประมาณ1200 เดินหาได้ตามถนน Ubud Center,Monkey Forest  นั่นเลยมีให้เลือกเยอะมาก แล้วอย่าซ่านะจ้ะ เพราะที่นี่ขับรถกันค่อนข้างน่ากลัว บางทีก็ไม่มีเลน เราแนะนำว่าถ้ามา Mt.Batur ให้เช่าพร้อมคนขับดีกว่าอย่างน้อยก็เซฟไว้ก่อน ขามานี่เราเจอรถคันข้างหน้ารอหลุดแล้วไหลเข้ามาใส่รถเราด้วยนะเหวย อกจะแตกตายเอา

On your way, if you see some nice places that are perfect for Instagram shots like wild gardens and such, just follow your heart and go nail it. Especially when you don’t plan to hike volcano but crave for some nice photo shoot, these places are definitely great substitutes. One more thing, western travellers here love to rent motorcycle for transportation. It approximately costs 100-300 Baht, while car rental will offer you a service costing 800 Baht per day without driver and 1,200 Baht with driver. These services are available in Ubud Center and Monkey Forests. Be careful when driving! The way they drive here is quite dangerous and, sometimes, driving lanes are pretty messy. So, if you’re determined to visit Mt. Batur, I totally recommend car rental with driver service. To tell you the truth, I, myself, almost got into car accident at that time because of the other car’s negligence. For god’s sake, that almost gave me a heart attack.

เราไปต่อกันที่ Pomegranate  ร้านนี้เป็นร้านที่โคตร Recommend มาต้องมาเท่านั้น! ห้ามพลาดด้วยเหตุผลอะไรก็แล้วแต่ เพราะมันดีงามแบบไม่เคยเจอที่ไหนมาก่อน  นี่เป็น Rice Stage ร้านอยู่กลางนา มีแค่ผ้าใบที่พลิ้วไปพลิ้วมาบังแดดให้เท่านั้น ทางเดินที่เดินเข้ามามันจะเป็นตรอกซอกซอยเล็กๆ ไม่ต้องกลัวจ้ะ เดินเข้าไป มันน่ากลัวแค่มืดเท่านั้นแหละ นอกนั้นก็ชิวๆ

Let’s move to the next place called Pomegranate. This one is a MUST! Repeat! It’s a MUST. I’ve never seen any place quite like this before. It was like a rice stage popping up right in the middle of rice field. The entrance way might be a bit scary. Don’t worry. The street was a bit small and dark but that’s all.  No scary things to be found.

เราถามพนักงานว่านี่ถ้าฝนตกต้องทำยังไงหรอ? นางยิ้มแห้งๆ แล้วบอกว่า “ขอโทษค่ะพี่ ก็เตรียมเปียกกันได้เลย” 55555 โอเคเข้าใจแล้วว่าต้องอยู่กับธรรมชาติ ร้านนี้ก็ขายอาหารทั่วไปนี่แหละ เน้นพวกออแกร์นิค ชีวจิตอร่อยๆ ที่นี่เพียบ หรือพิซซ่าก็มีให้เลือกกินหลายหน้าเลย

We asked waitress “What to do, if it rains?” She just awkwardly smiled and replied, “I’m truly sorry but, in that case, getting soaked is out of question.” LOL That moment, I kinda understood what it really meant to belong to nature. This shop’s menus are like other shops but it emphasizes more on delicious organic dishes. Also, if you’re a pizza lover, there’re so many flavors for you to try.

ถ้าถามว่าชอบอะไรมากที่สุด ก็บอกเลยว่าบรรยากาศ คือคนอยู่กรุงเทพอะเนาะ หาอะไรแบบนี้ไม่ได้แน่ๆ มันเป็นโมเมนท์ที่อยากจะหนีมาอยู่เฉยๆ ที่นี่ซักสองอาทิตย์ นั่งดูต้นข้าวโต อยากให้ลองมานั่งคิดอะไรเพลินๆ เราว่าเป็นรางวัลเล็กๆ ให้ชีวิตได้ดีเลยหละ

If you asked what I liked the most, I’ll say the shop atmosphere. As a Bangkokian, you won’t ever find something like this in a crowded city. This place can be your secret hideaway for weeks. To calmly see beautiful rice in a field grows or take time with yourself, I consider it a great life reward.

Day 2

วันนี้เราออกเช้าหน่อย เพราะไม่อยากไปเบียดเสียดกับคนเยอะๆ เพราะวันนี้เราจะไปดู Signature ของที่นี่กัน นั่นคือ Tegalalng Rice Terrace นาขั้นบันไดที่สูงเหลือเกิน จริงๆ มันก็คือนาข้าวธรรมดานั่นแหละ แต่ที่นี่เค้าทำแบบไล่ลำดับขั้นลงมา มันเลยดูน่าสนใจเพิ่มขึ้น ฝรั่งนี่มาดูแล้วบอกว่า Amazing กันเป็นแถวๆ 5555 สำหรับเรา เราก็ว่ามันสวยดี แต่ไม่ได้ว้าวอะไรขนาดนั้น

Today we left quite early because we didn’t wanna fight with the crowd. The aimed destination was another highlight in town. It’s known as “Tegalalng Rice Terrace”. This rice terrace was quite grand. In my opinion, it looks like ordinary rice field. But because they do it in terrace style, it consequently created a unique charisma. I heard tons of western tourists said it was amazing. Yup, that’s true though but, for me, it’s not amazing enough to capture my heart.

ค่าเข้าอยู่ที่ประมาณ 30 บาท ถูกเหลือเกิน เราแนะนำให้มาแต่เช้าซักประมาณ 8-9โมง ที่นี่ทัวร์จะลงเยอะๆตอนใกล้เที่ยง แล้วมันร้อนมาก มาแต่เช้ารีบเสร็จแล้วไปที่อื่นต่อเวิร์คที่สุดแล้ว

Admission fee is around 30 Baht. Way too cheap! I strongly recommend you to come early. May be 8-9 a.m. because there will be tons of tour groups load at noon. The weather is extremely hot as well. It’s the best that you wrap up your time early here, and then move to the next attraction before noon.

ยกให้วันนี้เป็นสายวัฒนธรรมนะจ้ะว่าไม่ได้ ธรรมชาติก็ต้องเที่ยว วัดก็ต้องเข้า ที่อูบุดมีอยู่ 2 วัดใหญ่ๆ ที่ควรไป คือGUNUNG KAWI TEMPLE ที่นี่เป็นวัดฮินดูที่เก่าแก่มากของชาวฮินดู ความเจ๋งของวัดนี้ที่อยากให้ไปดูคือเค้าสลักทุกอย่างลงไปในหิน แบบลวดลายเอย อะไรเอยลงในหินทั้งหมด เราเข้าไปดูแบบใกล้ๆ ได้เลยด้วย

As today’s theme was ethnic and cultural, natural attractions and temples pretty much tightened our schedule. Ubud has 2 primary well-known temples. One of them is GUNUNG KAWI TEMPLE, which is a very ancient Hindu one. What’s spectacular about this temple is the exquisite carved stones that unfold all stories in the past and reflect the beautiful art. Tourists can freely take a look close up as well.

ช่วงที่เราไปเค้าเหมือนกำลังเตรียมงานอะไรกันอยู่ ถ้าเป็นบ้านเราก็เหมือนคนแก่ไปนั่งทำสวยดอกที่วัด ที่นี่ก็เหมือนกันมีการไปปั้นดิน ทำดอกไม้ ตัดฉลุลาย ดูแล้วก็น่ารักดีเหมือนกัน

On the day we visited temple, it seemed like there was some kind of festival’s preparation. In Thailand, you’ll see elders creating delicate flower garlands. But here, they create clay arts, arrange flowers, and doing traditional fretwork. Such a pleasant sight

อีกวัดคือ TIRTA EMPUL ไม่ไปนี่ถือว่ามาไม่ถึงบาหลีนะจ้ะ นี่เป็นวัดของชาวอินดูที่ถือว่าต้องมาแสวงบุญซักรอบนึง วิธีก็ง่ายๆ แค่เปลี่ยนชุดแล้วลงไปอาบน้ำที่ลึกประมาณเอว .. พูดเหมือนง่ายมะ นี่คือบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์ของที่นี่ เค้าว่ากันว่าถ้าใครได้อาบจะแคล้วคลาดปลอดภัยจากโรคภัยไข้เจ็บทั้งปวง น้ำในบ่อเหมือนน้ำอมฤตที่ต่อมาจากสระน้ำศักดิ์สิทธิ์ด้านใน ลองมาอาบดู มาช่วงบ่ายๆ อากาศร้อนปะทะกับน้ำในบ่อเย็นๆนี่เรียกว่าชีวิตดีเลยแหละ!

Another temple is TIRTA EMPUL. Don’t say you used to visit Bali, if you’ve never been to this sacred place before! It’s believed that Hindu people should participate their ritual purification here once in a lifetime. The process is to get change first, then take a bath in Pertirtaan (bathing structure). Holy spring water in bathing structure originates from temple pond where it locates in the inner part of temple. Legend stated that those who take a bath with this holy spring water will be safe and sound from all illness. Just come and see by yourself. Fresh cool water and summer is a perfect combination!

และเย็นวันนั้นความพีคคือเราไปถามเพื่อนมาว่าร้านชิคมีสไตล์ในอูบุดนี่มีที่ไหนบ้าง นางก็แนะนำเลยจ้ะว่า “ไป Hujanสิ!”

That evening, what’s crazy is that I asked my friend for some nice modern café in Ubud and my friend quickly said, “Go to Hujan!”

นี่ก็บ้าบอเค้าบอกให้ไปก็ไป สรุปแล้วเป็นร้านอาหารหรูหราที่มีระดับมากกกก จัดวางมาในรูปแบบที่สวยงามมีทั้งอาหารอินโด และ Western เราลองชิมพิซซ่าไปเพราะราคาค่อนข้างแรงเหมือนกินร้านหรูในทองหล่อ ปรากฏว่าอร่อยหวะ แต่ราคาไม่เอนต่อเงินที่แลกมาจริงๆ เลยได้ชิมแค่พิซซ่านี่แหละ 555555

Yeah, you know I was an obedient pal. Haha we wholeheartedly believed her and rushed to the restaurant. Turned out that it’s an EXTREMELY LUXURIOUS restaurant. Each dish was elaborately created and presented both for western dishes and Indonesian dishes. Well, mine and friends’ was pizza though because the price was as hurtful as ones in Thonglor area. The taste was so good but the budget wouldn’t let us eat more. In the end, pizza was all we got. LOL

แล้วถามว่ามันอยู่ท้องมั้ยอีพิซซ่าหนึ่งถาดที่กินกัน 4 คนเนี่ย! ก็บอกเลยว่าไม่ เราก็เลยลองหาร้านต่อไป เป็นการ Randomเลือกร้านจากความน่านั่งเลยมาจบที่ Black Beach เป็นร้านขายอาหารอิตาเลี่ยน รสชาติพอไปวัดไปวาได้ แต่พิซซ่าอร่อยมากอีกแล้ว (บอกก่อนว่าร้านอาหารพวกนี้มันจะอยู่ใกล้ๆ กันหมด มีประมาณ 3 ซอยที่เดินทะลุกันได้หมดทั้ง Ubud Center,Monkey Forest และ Bisma เดินวนๆ ไปเถอะ สนุกดี

One tray of pizza would satisfy 4 people’s hunger? Never! So we moved to the next level; finding next restaurant. At last, we randomly settled for an Italian restaurant named Black Beach. Most dishes tasted okay but, to be honest, pizza was so greaaaaaaaaaat (again). (FYI, all restaurants around here are not far away from each other. They are all located within 3 streets that interconnect between Ubud Center, Monkey Forest, and Bisma. Feel free to roam around. You will have a lot of fun.)

Day3

เช้าวันที่ 3 ของเราเริ่มต้นที่ไม่ใช่ Tourist Destination แต่มันดีงามจนต้องมาดูให้ได้!  ที่นี่คือ Campuhan Hills Ridge Walk มันเป็นทุ่งหญ้าสีเขียวกว้างๆ บนเนินเขาเตี้ยๆ อยู่ใจกลางเมืองอูบุดเลยแหละ เราแนะนำว่าถ้าจะมา(ควรมา!)ตั้งแต่ช่วงเช้า แดดอ่อนๆ ถ่ายรูปจะสวยมากกกกกก ประมาณ 07.00-09.00 เลยเวลานี้ไปก็สวยอยู่แหละแต่ร้อนตับแตกมากก เพรามันต้องเดินบนเนินที่ไม่มีต้นไม้ใดๆ บังให้ได้เลยซักนิด

Our 3rd morning in Ubud didn’t start with a famous tourist attraction but TRUST ME! It was so good you gotta come. This place is Campuhan Hills Ridge Walk. It’s a vast green field on a small hill located in the center of Ubud. I suggest if you come (please come!), you should come since early morning because lighting will be perfect and that’s the main key to look flawless in photo. LOL 7-9 a.m. is most recommended. Later is also fine but the sunray will burn your skin real bad because the hill doesn’t have any big tree at all.

วิธีไปทางเข้ามันจะลึกลับหน่อย ลองใช้ Google Map เสิร์ชหา Campuhan Hills Ridge Walk หรือ  Warwick IBAH villa คือทางเข้าด้านหน้ามันคือทางเดียวกันแต่ Hills จะแยกไปทางซ้าย ซึ่งเดินตามทางไปเรื่อยๆ ประมาณ 10-15 นาทีก็เจอแล้ว

The entrance is a little bit mysterious I have to say. Just use Google Map with a keyword “Campuhan Hills Ridge Walk” or “Warwick IBAH villa”. Both are pretty much same but Hills’s route will be guided into the left side. Keep walking along the way for about 10-15 minutes and you’ll see the real deal.

เดินลงจาก Campuhan Hills ไปทางขวามือจากทางเข้ามันจะมี Cafe นึงที่ชาว Freelance มาฝังตัวที่อูบุดชอบมานั่งกันเพราะอาหารเลิศ เน็ตแรง และพื้นที่กว้างขวางให้นอนเอกเขนกได้ มันชื่อ Clear Cafe ถ้าใครจะมาบอกเลยควร มานั่งชิวๆ ตอบเมล์ ที่หนีงานมาซัก 2ชั่วโมง เลิศที่สุดแล้ว

When walking down from Campuhan Hills and, from entrance, heading to the right, you’ll spot a café aka Ubud freelancers’ haven. I saw many of them here because the food just tasted so unreal (in a good way). The wifi signal is great and it’s so spacious you can just lay down and chill. This café is called “Clear Café”. If you wanna come, I’ll say you make a right decision. Just relaxingly doing your work here is already worth it.

สนุกสนานกับ Hills พอประมาณเราก็ลงไปต่อกันที่ Monkey Forest เอาความจริงคือตอนแรกเราตั้งใจจะตัดที่นี่ทิ้งไปแล้ว 5555 เพราส่วนตัวไม่ค่อยชอบมันเท่าไหร่ รู้สึกว่าลพบุรีบ้านเราก็มี และมันก้าวร้าว ชอบดึงของจากมือ ขโมยขนม เยอะแยะไปหมด เหมือนกับต้องระวังตัวตลอดเวลา นี่ไปเที่ยวหรือไปรบกันแน่วะ!  แต่เค้าบอกว่า “เฮ้ยยยย มาถึงแล้วก็ควรไปหน่อยปะหละ” เอาก็เอาวะ ไปก็ได้

Took some time at Hills and, next, it’s time for Monkey Forest. Originally, I didn’t plan for it. lol I personally don’t enjoy monkeys much. There is infinity of them at Lopburi, Thailand. What’s worse, these monkeys are badass. They will have fun messing up our hairs, stealing our food and much more. Feels like I have to stay alert all the time to defend myself. Dude, I know it sounds like a battlefield.  But people said, “It’s been a long way from where we begin. Let’s give it a try”. So, yeah, I agreed at last.

แล้วก็เหมือนที่คิดไว้ไม่มีผิด! ที่นี่เค้าจัดพื้นที่ให้มันเลยคือเป็นป่าทั้งหมด ที่ทางเดินให้เราเดินเข้าไป แล้วลิงพวกนี้ก็จะห้อยโหน พร้อมเอาขนมเอากล้วยจากมือเราตลอดเวลา เราซื้อกล้วยหวีนึงเพื่อให้ได้ภาพที่สวยงามเป็นคนรักสัตว์ พอชูกล้วยปุ๊ป! ลิงทุกตัวที่อยู่ในบริเวณนั้นจะวิ่งเข้ามาใส่เรารัวๆ แต่จะมีตัวเดียวเท่านั้นที่ได้กล้วยนี้ไป นั่นคือผู้ชนะสำหรับแคมเปญนี้

And the reality was no different from expectation at all! The whole area in forest simply belongs to them. All I have was a tiny pathway to get through. These monkeys would do some fantastic circus movement while eagerly snatched food and bananas from us tourists. I bought some bananas to present the image of cruelty free person. And when I suddenly raised my hand with a banana on, every monkey I could see just ran to me like I was Kanye and they were paparazzi. But sorry, there was only one who would get this valuable prize. It’s a tense competition! Like The Face Thailand SS2’s campaign

ด้านข้าง Monkey Forest มีร้านคูลๆ อยู่ 2 ร้านนึงชื่อ Habitat กับ Hubud Co-working Space สามารถมานั่งชิลที่นี่ได้ อ่านหนังสือ กินกาแฟ คือถ้าไปเที่ยวใน Monkey Forest ก่อนแล้วมาร้านนี้ บัตรเข้า Monkey Forest จะลดได้ 10% ด้วยนะ เราสั่งกาแฟมากิน กับวาฟเฟิลสวยๆ ถ่ายรูปอวดเพื่อนว่าชีวิตดีจังเลยค่ะ 5555 ให้นางอิจฉาเล่นๆ เพราะจริงๆแล้วค่ากาแฟ ขนม ที่อูบุดค่อนข้างถูกถ้าเทียบกับบ้านเรา

เราใช้จ่ายผ่านบัตรเครดิตซิตี้ รอยัล ออร์คิด พลัส พรีเฟอร์ทุกๆ การใช้จ่าย 20 บาท จะได้รับ 1 คะแนนที่ไม่มีวันหมดอายุ = 1 ไมล์ แต่ถ้าใช้จ่ายในหมวดร้านอาหาร หมวดท่องเที่ยว และการใช้จ่ายด้วยสกุลเงินต่างประเทศก็แลกได้แค่ 15 บาท= 1ไมล์ ถือว่าเร็วมาก เอาไว้แลกตั๋วเครื่องบิน บินฟรีกับการบินไทยและสายการบินในกลุ่ม Star Alliance ได้ด้วย

สิทธิพิเศษสุดที่เราก็อยากได้อีกอย่างนึงคือ สถานะบัตรทองการบินไทยที่สามารถใช้เข้าเลาจน์ได้ทั่วโลก ถ้ามีบัตรเครดิตซิตี้ รอยัล ออร์คิด พลัส พรีเฟอร์สามารถอัพเกรดบัตรทองได้เร็วขึ้นแค่ใช้ให้ครบล้านนึง + 22,000 ไมล์และ 15ไฟลท์ต่างประเทศ แค่นี้ก็รอเอาบัตรทองไว้โชว์เหนือเวลาเดินทางกันได้เลย

อยู่อูบุดมา 3วันนี่เชื่อเลยว่าที่  Lonely Planet Guidebook บอกไว้ว่า  “Ubud is one of those places where days quickly can become weeks, and weeks can become months.” นี่โคตรจะเป็นเรื่องจริง เร็วจนไม่อยากกลับเลยแหละ

It’s just only 3 days in Ubud but, that moment, I totally understand why Lonely Planet Guidebook stated, “Ubud is one of those places where days quickly can become weeks, and weeks can become months.” Man, that’s so true. Time flew so fast I didn’t want to go back just yet.

Day 4

วันสุดท้ายในอูบุด ไฟลท์ขากลับไทยของการบินไทยเวลาดีมากคือออกเย็นทำให้ไม่ต้องรีบตื่นเช้า และสามารถเที่ยวได้เต็มๆอีก 1วัน นี่ก็เลยทำสวยด้วยการตื่นสายหน่อยออกไปว่ายน้ำเล่นอีกรอบ ก่อนออกไปหากาแฟและขนมอร่อยๆ  เราอยากแนะนำซัก 3 อย่าง คาว หวาน และกาแฟ 55555 ให้ครบรสอูบุดก่อนกลับ!

This was our last day in Ubud. Thai Airways’ flight timing was splendid since it departed in the evening. So we could took our time and continue being tourist for another whole day. Due to that, I happily woke up and went to swimming pool again like a cool celeb. After that, we went to eat some great food before leaving. So now it’s time for me to recommend you for 3 good stuffs to eat! Main course, Dessert, and coffee respectively LOL Gotta enjoy your time to the fullest!

เริ่มวันสุดท้ายสวยๆ ด้วยการกินบาหลีนีสท้องถิ่นอย่าง Babi Guling หมูย่างกรอบๆ เอาหนังมาทานกับข้าว บอกเลยว่าอย่าไปถามหา Babi Guling ที่ไหนในอินโด เพราะส่วนใหญ่เป็นอิสลามแต่บหลีนี่แหละที่เป็นฮินดูเลยหาหมูกินง่ายหน่อย ห้ามพลาดเลยกับเมนูนี้ อร่อยเด็ดมากกกกกก

Starting our last moment here in Ubud with local Bali cuisine called “Babi Guling”. Babi Guling is crispy grilled pork that you eat with rice. Don’t go asking for this dish in Indonesia, got it? Most Indonesian are Islamic. Except in Bali, many of them are Hindu. That’s why pork menus are available. So make sure to try this menu! It was so delicioussssss.

Tukies นี่ไม่ใช่ไอศกรีมมะพร้าวกะทิไผ่ทองเหมือนบ้านเราแน่นอน เพรามันเป็นมะพร้าวบาหลีที่โคตรเข้มข้น หอม หวานอร่อยมาก นางเอาเนื้อมะพร้าวข้นๆไปทำ โรยด้วยเนื้อมะพร้าวอ่อนๆ ก่อนโรยทับอีกรอบ! ด้วยผงมะพร้าวและเกล็ดน้ำตาลอ้อย โอ้โห โคตรสดชื่นเวลาได้กิน

Tukies aren’t like any ordinary coconut ice cream we buy from vendor carts in Thailand. Bali coconuts have much more juicy sweetness and strong flavor. Vendor created this awesome ice cream using these coconuts as main ingredients. When serve, ice cream will be topped with some fresh coconuts. Last but not least, layer it again with coconut powder and sprinkle made from sugarcane! Such a refreshing taste

Everything Happens to Everyone นี่คือ Quote ของร้านกาแฟเท่ๆ อีกร้านที่ชื่อ Seniman ร้านนี้ดีตรงมีเมล็ดกาแฟให้เลือกเยอะ ชอบแบบไหนก็ดื่มแบบนั้นแล้วก็สามารถซื้อกลับบ้านได้ด้วย!

Everything Happens to Everyone is a highlight quote from another cool coffee shop named Seniman. One of good things about this shop is coffee bean variety. Just tell them which one you like and they will brew a fresh nice coffee using your favorite beans. Take home is also available.

ตลอดถนนหลักทั้งสามสาย เราสามารถเดินทะลุกันได้หมดถนนทั้งสามเส้นจะมีร้านขายของกระจุกกระจิกมากมายเต็มไปหมด ล่อตาล่อใจล่อเงินในกระเป๋ามาก แต่ละร้านคือตกแต่งดีไม่กะโหลก กะลา เดินๆไปก็จะเริ่มงงว่า เห้ยยย…นี่เราเดินอยู่ ชิโมคิตาซาวา (ย่านเด็กแนวย่านหนึ่งในโตเกียว) ปะเนี่ย? เลยอยากแนะนำเลยว่าควรกั้นวันนึงไว้เต็มๆ ใช้เวลาเดินเข้าเดินออกซอกซอนไปตามซอยต่างๆ รับรองว่าสาวๆที่ชอบแนวกระจุกกระจิก ของแต่งบ้านนี่จะต้องตกหลุมรักอุบุดแน่นอน

Not only great cafe and coconut ice-cream along 3 of Ubud main streets you will find all these boutique stores, where can literally melt your heart. These shops are well decorated and full of creations, at one point I was confused that Am I walking Shimokitasawa?( One of the hippest area in Tokyo) ,Nope it’s Ubud. So I’m highly reccomend to include one extra day just to roam around Ubud donwtown. it’s  perfect if you are looking for unique souveniers in high quality craft, not that one kind of any tourists can get.

ขากลับจากอูบุดไปสนามบินควรเผื่อเวลาไว้อย่างน้อย 1.30 ชม. เพราะมันค่อนข้างไกลและรถติดมากเผื่อเวลาไว้ซักนิดก็ดี ตอนออกจากอูบุดนี่รู้สึกโหวงๆ ปกติเราเป็นคนที่เดินทางตลอด มันเลยตื่นเต้นกับทริปใหม่ๆ ที่กำลังจะมาถึงแต่รอบนี้อูบุดกลับทำให้เราอยากอยู่นานๆ ขออีกซักอาทิตย์ได้มั้ยอะไรงี้

On your way back from Ubud to airport, please spare your time at least 90 minutes for transportation. Overall distance is quite far and there’s traffic jam all the way. When I left Ubud, somehow, I felt like there’s something missing in my heart. Usually, I’m a travel person and I’m always excited for new upcoming trips. However, this time, I wanna continue staying in Ubud for more like a week. Surprisingly, that’s how Ubud made me feel.

เที่ยวบินระหว่างกรุงเทพ-เดนปาซาร์ (บาหลี) การบินไทยใช้เครื่องลำใหญ่แบบ Boeing 777-200/300 จัดที่นั่งแบบ 3 – 4 – 3 ไม่อึดอัดเลยซักนิด วันนี้คุณมุกดาหารมารับเราถึงที่  ไม่รู้เป็นกันรึป่าวเวลาเห็นเครื่องการบินไทยในต่างแดน ถึงแม้จะไม่ได้นั่งก็เถอะ เราจะรู้สึกอุ่นใจทุกครั้งเลย อารมณ์แบบ “เฮ้ยยยย นั่นเครื่องบินบ้านชั้นนี่นา” รอบนี้ยิ่งดีใจอารมณ์แบบมีคนที่บ้านมารอรับกลับแล้ว

Thai Airways prepared Boeing 777-200/300 exclusively for Bangkok-Denpasar (Bali) flight. The seats were guided in 3-4-3 arrangements in order to maximize comfort for every passenger. Today, ‘Miss Mookdahan’ came to pick us up at the airport. For Thai folks, when you see airplanes which belong to our home country whether you’re on board with them or not, don’t you feel heartwarming?  For me, I always feel that way because it reminds me of Thailand. This time, I was even happier because this plane would be the one who took me home.

ขึ้นเครื่องปุ๊ปเรารีบถามพี่แอร์ก่อนเลย “วันนี้มีอาหารไทยมั้ยครับ” พอได้ยินคำว่า “มีค่ะ” รู้สึกหัวเราะในใจดังมากเหมือนผู้ชนะ 5555 ยิ่งพอตอนพี่เค้าเอามาเสิร์ฟ มันคือแกงเผ็ดปลากับไข่ไช๊โป๊วอร่อยมาก ส่วนเพื่อนเราก็เลือกกินอีกอย่างนึงจำไม่ได้ว่าคืออะไร แต่อาหารของการบินไทยจะมีช้อยส์ให้เราเลือกเสมอ

When I was on board, I quickly asked flight attendant, “Is there any Thai menu?” After hearing reply, “Yes”, I felt like I was on top of the world. LOL Menu I had was Fish curry and stir-fried salted turnip with egg. The combination was super mellow and delicious.

เราเคยถามว่าทำไมรสชาติมันไม่จัดจ้านเหมือนกินข้างล่างเลย พี่ๆ เค้าก็ให้คำตอบว่า เพราะคนบนเครื่องอะมันค่อนข้างหลากหลาย จะทำเผ็ดรสจัดแบบไทยเลยก็อาจจะไม่ได้ เพราะบางทีฝรั่งหนุ่มกล้ามโตๆ ก็กินไม่ได้เหมือนกัน ต้องทำให้รสชาติพอให้รู้ว่าเป็นแกงเผ็ดให้หายคิดถึงบ้านก็พอ ได้ยินงี้หันซ้ายไปเจอเพื่อนร่วมทางแถวฝั่งนู้นกำลังโซ้ยเหมือนกับกินของเผ็ดมากๆ … โอเค เข้าใจละ 5555 5

I used to wonder why Thai food on board tastes quite different from Thai food we usually eat. The answer I got is that there are various passengers with various kinds of preferences. If the taste is too strong, some passengers might face difficulty when eating. Hence, in spite of slight difference, it’s still our homeland curry taste that represents our sweet home. That’s the reason. After I heard that, I accidentally spotted one passenger whose face totally looked like he’s eating something so spicy… Well, I got it now. LOL

ขากลับออกจากบาหลีอย่าลืมเลือกที่นั่งฝั่งขวานะ วิวภูเขาระหว่างเครื่องกำลัง Take Off สวยจนแทบไม่อยากกลับบ้านเลยแหละ!

สำหรับเราอูบุดอาจจะไม่ใช่เมืองที่ต้องมาผจญภัยจัดๆ แต่เหมาะสำหรับคนอยากมาชิวๆ เพื่อพักผ่อนในราคาที่คุ้ม มันไม่ได้ถูกมากเหมือนไปเที่ยวประเทศเพื่อนบ้าน แต่มันก็คุ้มค่าที่จะจ่ายแลกกับความสบายหลายๆ อย่างในอูบุด ถ้ากำลังหาทริปปลายปีซักทริปที่แบบ โอ้ยยยย อัพรูปทั้งวันให้เพื่อนอิจฉาได้ตลอดเวลา เดี๋ยวอาหาร เดี๋ยวผู้ชายฝรั่งแซ่บๆ ที่พักกับชีวิตดีๆ อูบุดนี่แหละ รีบจองมาเลยเถอะ!!

For me, Ubud might not be an extremely adventurous city but it’s a perfect alternative for ones who look for relaxation trip with reasonable spending. Expenditure here might not be that low compared with our neighboring countries. However, It’s undoubtedly worth your investment and your great memories in Ubud. If you seek for a trip that you can upload photos in social media all day all night using hastags #hotguys #goodhotel #goodfood #goodlife to make your friends jealous, Ubud is the right place for you. Just Book a flight and come to see by yourself!