ถ้าประชากรทั้งประเทศมีประมาณ 65 ล้านคน เรามั่นใจว่าเกินครึ่งเคยไปภูเก็ตมาแล้วทั้งนั้น เพราะที่นี่คือเกาะสวาท หาดสวรรค์ แหล่งเล่นเซิร์ฟ โรงแรมเก๋ อาหารอร่อย และมีเป็นสิบๆ เกาะที่สามารถเลือกมาดำน้ำให้ปลาตอดแล้วทำหน้าเคลิ้มได้ตลอดทั้งปี แถมเดินทางก็สะดวก แล้วใคร๊...
“เมืองมันน่ารักมากมึง!” นี่คือคำตอบของเราตอนกลับมาจากดานังแล้วเพื่อนๆ ถามว่า ไปไง มาไง วะ ทำไมเลือกไปดานัง! ขอเมาท์ให้ฟังคร่าวๆ ก่อนว่า ดานังเป็นเมืองท่าสำคัญของเวียดนามกลาง มีทะเลและหาดทรายขาวที่สวยติดอันดับโลก มีตึกสไตล์ยุโรปตั้งอยู่บนยอดเขา แถมเป็นเมืองสำคัญในการเดินทางต่อไปยังเมืองมรดกโลกแบบคิ้วท์ๆ...
ภาพติดตาเวลานึกถึงตะวันออกกลางของใครหลายคนเหมือนมีแต่โมเม้นท์เดียวคือ “โอ้ยยยย ร้อนแต่รวย” 55555 ก็จริงแต่เราอยากให้ทุกคนลองหลับตา! แล้วนึกถึงทะเลทรายกว้างๆ ที่มีน้องอูฐวิ่งเข้ามา สวัสดีจ้ะพี่จ๋าให้เราขี่ มีโอเอซิสขนาดใหญ่หลายแห่งให้เติมเต็มความชุ่มฉ่ำตลอดทาง มีทะเลเปอร์เซียให้เล่น นั่งให้ลมตีหน้าสวยๆ มีดาวระยิบระยับเต็มท้องฟ้าแถมได้นอนกลางทะเลทรายรับลมเย็นๆ ซักครั้งในชีวิต...
คนเราเวลาออกเดินทางมันแบ่งได้เป็น 2 แบบใหญ่ๆ คือออกไปลุยๆ กับแก๊งค์เพื่อน ไปไหนไปกัน “มึงไปกูไปเว้ย “( สุดท้ายโดนเทหมด 5555) กับอีกแบบนึงคือไปเพื่อพักผ่อน หนีหน้าเจ้านาย เบื่องานประจำ...
ชีวิตที่เดินทางบ่อยๆ แบบพวกเราพยายามจะหาวันว่างมาเที่ยวไทยกันตามโอกาสต่างๆ ครั้งล่าสุดในการเที่ยวไทยของไปไง มาไง คือ เกาะยาวน้อย เกาะที่ขึ้นชื่อเรื่องของการใกล้ชิดธรรมชาติ และวิถีชีวิตของคนในเกาะมากที่สุด มีทั้งที่พักแบบโฮมสเตย์และโรงแรมชั้นดีดูคลุมโทนและห่วงใย๊ ห่วงใยสิ่งแวดล้อม นี่คือทริปเบาๆ 3 วัน...
“เห้ย! นี่ไปจีนมาหรอ เห็นรูปนึกว่าอยู่เกาหลี” นั่นแหละแก บางทีก็สับสนเหมือนกัน ว่าต้องร้องหา อปป้าๆ หรือจะ เก๊อเกอดี แต่หันซ้ายหันขวา ตบหน้าเพื่อนสามที ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อแล้วหละ ว่านี่อยู่จีนจริงจริ๊ง...
Nanjing เรามักมีภาพจำเกี่ยวกับนานกิงในมุมที่ได้เรียนผ่านหนังสือหรือเวลาครูสังคมเมาท์ให้ฟังตอนเรียนมัธยม พอโตขึ้นมาหน่อยอยากจะหาอะไรอ่านเกี่ยวกับนานกิงใน Google ก็จะเจอแต่ภาพที่น่าหดหู่ เรื่องราวที่เป็นบทเรียนของคนทั้งโลก แต่รอบนี้ขอเปลี่ยนค่ะ! เปลี่ยนทุกอยากเป็นบทเรียนให้เราเรียนรู้และก้าวต่อไป ขอจับนานกิงมาใส่สีสันถ้าเริ่มนับหนึ่งกันใหม่ตั้งแต่เหตุการณ์คราวก่อน นานกิงตอนนี้คือผู้ชายหล่อๆ เท่ๆ ฮิปสเตอร์ตัวจริงใส่ตุ้มหูจันทร์เสี้ยว...
บ้านเรากับเมืองจีนถ้าเรียกกันว่าเป็นพี่น้องนี่ก็เหมือนมุตากับมุนินที่คลานตามกันมา ไปมาหากันก็ง่ายเพราะเที่ยวบินก็ถี่ยิบเยอะกว่ากรุงเทพ – เชียงใหม่ หรือภูเก็ตซะอีก ทำให้เราไปเที่ยวเมืองจีนกันได้ง่ายขึ้น แถมที่เที่ยวในเมืองจีนก็เยอะจนบางทีก็ไม่แน่ใจว่าจะเที่ยวยังไงให้ครบ ในเมื่อเมืองใหม่ๆ ที่น่าเที่ยวก็แห่แหนเปิดใหม่บินตรงพร้อมกับราคาที่แบบ หื้มมม ไม่จองได้ด้วยหรอ? ถ้าจะถูกกว่าเที่ยวในประเทศช่วงเทศกาลขนาดนี้ เราเองก็ไปเมืองจีนมามากกว่า...
เอะอะๆ ยังไม่ทันจะพูดอะไร ก็ร้องว้าย ร้องยี้กันก่อนแล้ว เวลาเราบอกว่าจะมาเที่ยวเมืองจีน บอกเลยนะว่าจีนรอบนี้จะต้องเปลี่ยนทุกคนที่ร้องยี้กลายเป็นร้องว้าว เปลี่ยนคนที่จะเบะปากและส่ายหน้าบอกไม่อยากไป กลายเป็นมาถามมาอ้อนว่าจองตั๋วทางไหนถูกสุดวะมึง? เราขอเมาท์จีนรอบนี้โดยเริ่มที่เมืองเบียร์อย่างชิงเต่า การไปเมืองแปลกๆ ในจีนที่เราไม่คุ้ยเคยก็เหมือนตอนอนุบาลที่แม่เริ่มบังคับให้กินผักที่กินเท่าไหร่ก็ไม่ชอบ(แหงหละ ทั้งๆที่ยังไม่ได้เคี้ยวซักคำ) แต่ไม่ใช่สำหรับคนที่ไปชิงเต่ามาแล้วอย่างพวกเรา...
