บ้านเรากับเมืองจีนถ้าเรียกกันว่าเป็นพี่น้องนี่ก็เหมือนมุตากับมุนินที่คลานตามกันมา ไปมาหากันก็ง่ายเพราะเที่ยวบินก็ถี่ยิบเยอะกว่ากรุงเทพ – เชียงใหม่ หรือภูเก็ตซะอีก ทำให้เราไปเที่ยวเมืองจีนกันได้ง่ายขึ้น แถมที่เที่ยวในเมืองจีนก็เยอะจนบางทีก็ไม่แน่ใจว่าจะเที่ยวยังไงให้ครบ ในเมื่อเมืองใหม่ๆ ที่น่าเที่ยวก็แห่แหนเปิดใหม่บินตรงพร้อมกับราคาที่แบบ หื้มมม ไม่จองได้ด้วยหรอ? ถ้าจะถูกกว่าเที่ยวในประเทศช่วงเทศกาลขนาดนี้ เราเองก็ไปเมืองจีนมามากกว่า...
เอะอะๆ ยังไม่ทันจะพูดอะไร ก็ร้องว้าย ร้องยี้กันก่อนแล้ว เวลาเราบอกว่าจะมาเที่ยวเมืองจีน บอกเลยนะว่าจีนรอบนี้จะต้องเปลี่ยนทุกคนที่ร้องยี้กลายเป็นร้องว้าว เปลี่ยนคนที่จะเบะปากและส่ายหน้าบอกไม่อยากไป กลายเป็นมาถามมาอ้อนว่าจองตั๋วทางไหนถูกสุดวะมึง? เราขอเมาท์จีนรอบนี้โดยเริ่มที่เมืองเบียร์อย่างชิงเต่า การไปเมืองแปลกๆ ในจีนที่เราไม่คุ้ยเคยก็เหมือนตอนอนุบาลที่แม่เริ่มบังคับให้กินผักที่กินเท่าไหร่ก็ไม่ชอบ(แหงหละ ทั้งๆที่ยังไม่ได้เคี้ยวซักคำ) แต่ไม่ใช่สำหรับคนที่ไปชิงเต่ามาแล้วอย่างพวกเรา...
คนเอเชียอย่างเราๆ ถ้าให้เลือกทริปในฝันก็คงอยากไปไหนซักที่ไกลๆ ไปคนละทวีป ไปดูอะไรใหม่ๆ แล้วถ้าตัดชอยส์ออกเหลือซัก 2ที่ ระหว่าง แอฟริกาใต้ กับ อเมริกาใต้ อย่างหลังอาจต้องใช้เวลานึกนานซักหน่อยว่า “เอ๊ะ กูอยากไปนะ...
เคยเป็นกันป่ะ! เวลาเตรียมตัวจะออกไปเที่ยว ตั้งใจจะไปปีนเขา แพ็คกระเป๋าอย่างดี ใส่ชุดเยี่ยงอยู่ในซาฟารีพร็อบเต็มกว่าอุปกรณ์เดินป่า สุดท้ายผิดแผนไม่ได้ไป หรือตั้งใจไปเดินเล่นชิคๆ ทำตัวเป็นสาวว่างจากงานประจำมาผ่อนคลายอิริยาบถนอกบ้าน เดินช็อปปิ้ง เที่ยวชมเมืองเก๋ๆ พร้อมเสื้อผ้าสีแซ่บ แต่สุดท้ายดันฝนตก รถติด...
มีประเทศ ประเทศนึงใกล้ๆ บ้านเราที่ ที่พอเพื่อนๆฝรั่งมาถามว่าเคยไปมั้ย มีอะไรให้ทำบ้าง แต่เราให้นึกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออก ประเทศที่อยู่ติดบ้านเราแท้ๆ ถ้าให้นั่งรถจากเชียงใหม่ 3 ชั่วโมงก็คงถึง แต่ทำไม๊ ทำไม เราก็ได้แค่เฉียดๆ ไม่ถึงแก่นหรือได้คลุกคลีเท่าที่ควร พม่าที่เรามักได้ยินฝังหัวจากหนังสือเรียน...
“ทริปต่อไปแกจะไปไหน ?” “ไปญี่ปุ่น!” นี่เป็นคำถามและคำตอบที่บ่อยมากในรอบสองสามปีที่ผ่านมา เราต้องตอบคำถามแบบนี้ๆ รวมๆ แล้วก็ได้ประมาณ 6 รอบได้ แต่ใน 6 รอบก็วนๆอยู่ประมาณ2 –...
คืองี้ๆ ล่าสุดนัดกับเพื่อนกันว่าอยากไปดูซากุระที่ญี่ปุ่น แม้ไอ่เราก็ไม่ใช่คนที่อินกับดอกไม้อะไรขนาดนั้น แต่ในเมื่อนัดกันแล้ว โอเคค่ะไปไงก็ไปกัน แต่ดั๊นนนนน! ไปติดงานอื่นตอนที่ซากุระที่ญี่ปุ่นกำลังจะบานพอดี เลยได้เทกันยกทริป ญี่ป่งญี่ปุ่นไม่ได้แล้วทั้งนั้น เทกันไปเทกันมา จนสุดท้ายก็จับพลัดจับพลูได้มาดูซากุระที่ไทเปกันแทน! ซะงั้น! อย่างงี้แหละเน้าะชีวิต สวยๆก็บุญหล่นทับกันตลอด...
เกาหลีครั้งนี้จะบอกว่านี่เป็นครั้งที่หนาวที่สุดก็ว่าได้ (เท้าแตะโซลก็ -2 แล้วจ้า ฮือๆ) แต่ยัง! ยังไม่พอ! มันจะหนาวไปกว่านั้นอี้กก เพราะเรากำลังจะไปบุกแหล่งรวมกีฬาฤดูหนาวกันและสถานที่นั้นก็คือคังวอนโด คังวอนโด (Gangwon-do) เป็นหนึ่งในโซนยอดฮิตสำหรับการเล่นกีฬาฤดูหนาวอย่างสกีและสโนว์บอร์ดของที่เกาหลี แต่นอกจากสกีแล้วเนี่ย...
เดี๋ยวนี้พอตั๋วถูกเอะอะก็ชวนกันไปสิงคโปร์เหมือนชวนไปกินปูนึ่งบางแสนซะอย่างงั้น ตั๋วก็ถูก นั่งเครื่องก็ใกล้ บ้านเมืองสะอาดสะอ้าน ผู้ตี๋ก็อื้อหือออ น่าแทะโลม กล้ามน่ากัด เดินมาไกลๆ แค่เห็นก็เสียวฟันเหมือนกินมะม่วงเปรี้ยว 555555 แต่ด้วยความที่สิงคโปร์มันดูเป็นเมืองที่เปลี่ยนแปลงเร็วอยู่ตลอดเวลา ก็ไม่ต้องแปลกใจเลยว่าทำไมถึงต้องไปกันบ่อยๆ! เพราะมาเดือนนี้เดินมิวเซียมนี้...
