อีกหนึ่งจังหวัด สำหรับคนที่เบื่อความวุ่นวาย แย่งกันกินแย่งกันเที่ยว อยากจะถ่ายรูปเลนส์วาย เก็บเกี่ยวธรรมชาติและสถานที่ท่องเที่ยวแบบไม่ติดคนเยอะๆ ดื่มด่ำอาหารทะเลแบบลมโกรกหน้า ใครว่าหน้าหนาวจะต้องขึ้นเหนืออย่างเดียว ลมตีหน้าที่ทะเลก็ฟินไม่แพ้กันนะ แถมยังมีน้องวาฬบรูด้าตัวโตคอยอ้าปากต้อนรับ รอให้เราไปสัมผัสบรรยากาศกันแบบใกล้ๆ ฟีลลิ่งเหมือนอยู่ประเทศแทบสแกนดิเนเวีย แต่หันซ้ายมาทำไมลุงเรียกหนูกินกระเพราซะงั้นหละคะ เอ้ออออ เหมาะสุดๆ สำหรับใครที่ใช้วันลาหมดไปกับปีใหม่ที่จะถึง แต่เงินก็ยังเหลือ เสาร์-อาทิตย์สองวันก็ถมเถไปเที่ยวที่นี่กันได้
สำหรับจังหวัดเพชรบุรี ที่ใครๆ ก็นึกถึงแต่ขนมหม้อแกง กับปลาดุกผัดฉ่า จริงๆ ยังมีอาหารทะเลราคาประหยัดโคตรคุณภาพ ฟีลกินกันสดๆ แบบดิ้นตรงหน้าก็มีนะ และที่มากไปกว่านั้น น้องบรูด้า ปลาวาฬสุดคิ้วท์ ที่ถ้าไม่ใช่ช่างภาพสายอาชีพหรือนักท่องเที่ยวแบบเนวิเตอร์ลุยป่าเบอร์นั้น ก็จะไม่ค่อยรู้กันหรอก ว่าเอ้อ เมืองไทยมันมีปลาวาฬคิ้วท์ๆ อยู่ใกล้กรุงเทพฯขนาดนี้ด้วยหรอ งงสิ นี่ไม่ได้อ่านชื่อจังหวัดผิดหรอกนะ สองชั่วโมงขับไปแปปๆ จากกรุงเทพฯ ก็ได้เจอสัตว์น้อยน่ารักแต่ตัวโตตัวนี้แล้วเด้ออออ
- ดูวาฬบลูด้า
สำหรับใครที่วางแผนอยากจะไปดูน้องวาฬ เราบอกไว้ก่อนว่ามันเป็นฤดูกาลนะ น้องเค้าจะเข้ามาที่อ่าวแถวนี้แค่ในช่วงกันยายนถึงธันวาคมเท่านั้น เพราะฉะนั้นเช็คกันให้ดีๆก่อนออกเดินทางว่าช่วงนี้น้องๆเค้าวนเวียนอยู่แถวนั้นรึป่าว เดี๋ยวจะหาว่าไม่เตือนนะ! (จริงๆเอาให้ชัวร์ๆเลยก็ประมาณ 2 เดือนคือช่วงพฤศจิกายนถึงธันวาคมเนี่ยแหละ ชัวร์สุด)
ในส่วนของแพลนควรเริ่มต้นทริปด้วยการไปดูน้องวาฬบรูด้า เพราะถ้าเราออกเรือไปแล้วพลาด ก็ยังมีอีกวันให้เก็บ เพราะฉะนั้นนอนให้เต็มอิ่ม แล้วรีบตื่นแต่เช้าออกจากกรุงเทพฯ แล้วไปให้ถึงท่าเรือประมาณ 8 โมงเช้า ให้พี่ที่ท่าเรือเช็คสภาพอากาศคลื่นลมแล้วก็เตรียมออกเดินทางกันได้เลย
จุดขึ้นเรือที่จังหวัดเพชรบุรี ก็มีด้วยกันหลายจุด ทั้งที่ปากอ่าวบางตะบูน บริเวณหาดเจ้าสำราญ หรือท่าเรือแหลมผักเบี้ย เรทราคาก็ไม่ค่อยต่างกันมากต่างกันตรงที่จำนวนคน สำหรับบางจุดอาจจะต้องมีจำนวนผู้ร่วมทริปเยอะหน่อย 10 คนขึ้นไป หรือบางจุดก็มีเรือขนาดเล็กรองรับได้ไม่เกิน 6 คน ครั้งนี้เราเลือกที่จะไปขึ้นเรือที่บริเวณท่าเรือแหลมผักเบี้ย เพราะมีผู้ร่วมทริปด้วยกันประมาณสิบกว่าคน ราคาก็อยู่ที่ประมาณ 5,500 บาท หารกันออกมาก็ถือว่าคุ้มมากๆ (วาร์ปเบอร์ติดต่อ คุณพี่มนู โทร.081-856-4939 )
สำหรับใครที่กลัวแดดก็โบกครีมกันให้แน่น หมวก แว่นกันแดด อุปกรณ์ป้องกันยูวีก็เตรียมกันมาให้พร้อม เพราะเราจะต้องผจญภัยกันอยู่บนเรือกลางอ่าวเป็นเวลากว่าประมาณเกือบๆ 5-6 ชั่วโมงด้วยกัน (ซึ่งอันนี้ก็แล้วแต่บุญแต่กรรมที่สะสมแต้มกันมา ถ้าเจอน้องวาฬเร็ว ระยะเวลาบนเรือก็น้อยลงตามกันไป) ซึ่งพอถึงเวลาจริงก็จะไม่ได้รู้สึกว่ามันนานขนาดนั้นหรอก เพราะขาไปก็ตื่นเต้น เสียบหูฟังเปิดเพลงลอยๆ มองท้องทะลที่ไกลสุดลูกหูลูกตา ลมตีโกรกหน้าฟินๆ พอเจอน้องวาฬก็ตื่นเต้นกดชัตเตอร์วิ่งไปวิ่งมาตามน้องวาฬอยู่บนเรือ ไม่รู้ตัวหรอกว่าเวลาผ่านมานานแค่ไหนแล้ว รู้ตัวอีกทีก็ตายตอนขากลับ นอนกันแบบเหมือนอดนอนกันมาทั้งอาทิตย์ตรงไหนเอาตัวแทรกลงไปฟุบได้ก็หลับกันทันที 555555
พอเรือแล่นออกมาได้สักประมาณ 20 นาที ในช่วงแรกเราก็จะผ่านบริเวณป่าชายเลนที่เต็มไปด้วยต้นโกงกางใบสีเหลืองสลับเขียวผ่านการทอดตัวของแสงแดดเป็นอะไรที่สบายตาสุดๆ พอเริ่มเห็นว่าเป็นจุดสิ้นสุดของเหล่าต้นโกงกางก็จะเป็นความรู้สึกของการเริ่มต้นเดินทางจริงๆ ที่เราจะเข้าสู่กลางทะเลของจริง พอออกจากปากอ่าวพี่กัปตันก็ตะโกนให้ดูทางขวามือว่า นั่นๆ เค้าเรียกว่า “ทรายเม็ดแรก!” ของอ่าวไทย เอาสิ นี่ก็งงมั้ยละ เพราะว่าไม่ได้เป็นเนวิเกติ๊กเบอร์นั้นที่จะรู้ว่าคืออะไร ก็เลยรีบถามพี่เค้าต่อว่ามันพิเศษยังไง พี่เค้าก็บอกว่า ที่นี่คือสันทรายแห่งแรกที่เริ่มจากภาคกลางสู่ทะเลในภาคใต้ หูยยยยย นี่ฟังละแบบ เห้ยยย เท่อะ นางบอกว่าตั้งแต่ กรุงเทพฯ ถึง บางตะบูน ชายฝั่งทะเลจะเป็นทะเลโคลน จะที่นี่จะเริ่มเป็นสันทราย ขาวสะอาด ต่อไปจนถึงภาคใต้ เลยเป็นที่มาของคำว่าทรายเม็ดแรก ซึ่งจริงๆก็มองเห็นอยู่ไกลๆ ก็เห็นว่าทรายดูข๊าวขาว ละเอียด และก็รู้สึกว่าดูยังไม่ถูกบุกรุกเท่าไหร่ ระบบนิเวศน่าจะดีมากๆ เห็นละอยากจะแวะไปสัมผัสจริงจริ๊งงง
ผ่านไปประมาณ 2-3 ชั่วโมง หลังเอาหน้าตีลมชิวๆ ก็เริ่มได้ยินเสียงวอร์คุยกันของพี่กัปตันขับเรือว่าลำที่ออกมาก่อนตอนนี้เจอน้องขึ้นมาอ้าปากรอแล้ว เท่านั้นแหละ พี่กัปตันก็รีบบึ่งไปไหนทิศที่เพื่อนเค้าวอร์มาอย่างชำนานสุดๆ และในที่สุดหลังจากผ่านไป 3-4 ชม ก็เริ่มมีสัญญาณของวาฬบรูด้า โดยสังเกตเห็น ฝูงนกนางนวลบบินวน อยู่เหนือ ผืนน้ำ นั่นแสดงว่า อาจจะมีน้องวาฬหากินอยู่แถวนั้น ตอนนั้นตื่นเต้นมากเอาจริง ทุกคนแบบถือกล้องอยู่ในมือเตรียมรัวชัตเตอร์กันเต็มที่ แบ่งกันมองซ้ายขวาหน้าหลังเรือให้ครบทุกด้าน แบบว่าถ้ามันโผล่มาทางต้องให้ไม่พลาดกันไปเลยสักทาง
“นู่นๆ วาฬขึ้นแล้ว!” เสียงพวกเราคนหนึ่งตะโกนบอกแบบตื่นเต้นสุด พวกเรารีบกระจายหามุมดีๆ อยู่ตามหัวเรือและข้างเรือที่เห็นว่าวาฬบรูด้าโผล่หัวอยู่ ซึ่งดูเหมือนกรวยสีดำที่โผล่ขึ้นมาเหนือผิวน้ำ แล้วก็ผลุบหายไป กัปตันพาเรือแล่นเข้าไปใกล้ขึ้น แล้วก็ปล่อยเกียร์ว่างเพื่อไม่ให้เป็นอันตรายกับน้องวาฬ เราก็คอยกันอยู่เงียบๆ อย่างใจเย็น สักพักน้องก็โผล่ขึ้นมา ท่าที่อ้าปากหากินแล้วมีนกนางนวลบินอยู่รอบๆ ใช้เวลาประมาณ 5-10 วินาทีต่อครั้ง พอกินเสร็จวาฬก็มุดลงดำน้ำ แล้วพ่นน้ำผ่านรูหายใจเป็นฝอยๆ เหมือนน้ำพุที่ดูในการ์ตูนใสๆตอนเด็กๆ
เอาจริงๆ คือน้องน่ารักมาก นางขี้เล่นด้วยนะ พอเรือดับเครื่องเข้าไปจอดอยู่เฉยๆไม่ไกลจากนางมากนัก พอนางกินเสร็จถ้านางอารมณ์ดีนางก็จะว่ายไปว่ายมาวนๆอยู่รอบๆเรือเรา ถ้าโชคดีหน่อยแบบเราคือนางว่ายมาใกล้เรือเลย แบบชิดเรือมากๆแล้วสักพักนางก็มุดรอดใต้เรือวนไปวนมาอยู่ 2-3 รอบ ขี้เล่นสุดๆ พวกนี่ก็กดชัตเตอร์รัวๆ ภาพเบลอๆกันไป เพราะจับทางนางกันไม่ค่อยจะทัน 55555 แต่เราก็แอบกังวลอยู่นิดนึงเพราะยิ่งเข้ามาใกล้เรือเท่าไหร่อันตรายที่จะเกิดกับวาฬก็จะเยอะขึ้นเท่านั้นเหมือนกัน เพราะฉะนั้นถ้าไปดู เราสามารถบอกกัปตันเรือได้ว่า “ขอดูไกลๆ ก็พอนะพี่ เกรงใจน้องวาฬ”
คือพี่กัปตันขับเรือเค้าบอกว่าเราเนี่ยโชคดีมากกกๆๆๆนะ ที่นั่งเรือออกมาวนอยู่แค่ไม่กี่ชั่วโมงก็เจอ คือถ้ารวมทั้งทริปไป-กลับบวกเวลาวนดูน้องก็ประมาณแค่ครึ่งวัน บ่ายสองก็ขึ้นฝั่ง ไปหากิจกรรมเล่นต่อละ เพราะพี่เค้าบอกว่าปกติช่วงที่มันเข้ามาหากินที่อ่าวนี้ก็จะมีอยู่ประมาณ 10 ตัว เวลาพาลูกค้าออกเรือมาดูน้องวาฬเฉลี่ยก็จะเจอประมาณ 2-3 ตัววนไปวนมา แต่วันที่เราวันนั้นเราเจอไปประมาณ 5 ตัว ซึ่งพี่กัปตันเค้าก็บอกว่าโชคดีมากๆ ฟ้าฝนก็เป็นใจ ไม่ต้องวนเรือรอนาน แถมยังเจอหลายตัวอีกตั้งหาก
- จุดชมพระอาทิตย์ขึ้นที่สะพานเฉลิมพระเกียรติ
จุดนี่คือดีต่อใจมากๆ คือตอนแรกก็กะว่าจะไม่ตื่นมาดูละ แต่พอพระอาทิตย์ขึ้นเท่านั้นแหละะะะ หู๊ยยยย ดีต่อใจสุดๆ คือแสงอาทิตย์ที่สาดมาตกกระทบกับปริเวณปากอ่าวบางตะบูน คือดีมากๆ เป็นองศาที่คุณผู้ชายทั้งหลายเห็นแล้วต้องอยากแบกขาตั้งกล้องออกจากไปตอนนี้แน่นอน คือบรรยากาศดีสุดๆ ยืนอยู่บนสะพานเฉลิมพระเกียรติมุมไหนก็ดีไปหมด เหมือนได้รับพลังจากแสงแรกของวันนั้น ให้มาเพิ่มพลังพร้อมกับไปทำงานต่อได้สบายๆทั้งอาทิตย์ บรรยากาศลมเย็นๆ เห็นวิถีชีวิตชาวเรือออกไปหาปลากันตอนเช้ามืด คือดีจริงๆ ไม่คิดเลยว่าการเดินทางมาจากกรุงเทพฯแค่ 2 ชั่วโมงจะเจออะไรเยอะแยะขนาดนี้อะเอาจริง
พอสายหน่อยก็ไปขึ้นเรือที่ปากอ่าวบางตะบูน ใกล้ๆกับสะพานเฉลิมพระเกียรติที่ดูพระทิตย์ขึ้นเมื่อเช้านี่แหละ ไปดูฟาร์มหอยนางรม จุดประสงค์ก็คืออยากกินหอยนางรมสดๆ ฟินๆ ก็นั่งเรือออกไปไม่นานแค่ประมาณ 20-30 นาทีชิวๆ ก็ถึงบริเวณฟาร์มหอยนางรม ที่เราสามารถลงไปเดินเล่นถ่ายรูปชิคๆ และก็ไปสอยขึ้นมาได้เองเลยจากเสาที่เค้าเลี้ยงไว้ หลังจากนั้นก็กินนนนนนเสะ รออะไร พี่คนขับเรือเค้าก็แกะให้กินกันสดๆตรงนั้นเลย แบบโอ้ยยย ฟินสุดๆ ถึงหอยอาจจะตัวไม่ค่อยใหญ่มากแต่รสชาตินี่ก็คือฟินลื้มมม
- โครงการศึกษาวิจัยและพัฒนาสิ่งแวดล้อมแหลมผักเบี้ย
โครงการอันเนื่องมาจากพระราชดำริ อ.บ้านแหลม ที่นี่คือสวรรค์ของเหล่าเนวิเกเตอร์ตัวจริงที่รักธรรมชาติสุดๆ นกนี่มากันทุกสายพันธุ์รวมถึงตัวนี่เองที่เป็นพญานกก็ไม่พลาดที่จะดื่มด่ำบรรยากาศธรรมชาติที่เหมือนต้องเดินบุกป่าเป็นวันๆถึงจะเจอนกสายพันธุ์หายากขนาดนี้ แต่นี่คือแทบไม่ต้องเดินเลย ไปถึงก็เจอเลย แต่ธรรมชาติสิ่งแวดล้อมนี่คือยังสมบูรณ์สุดๆด้วยนะ เป็นฟีลได้พักผ่อนจากการนั่งเรือตากแดดมาทั้งวัน มาถอนหายใจเอาเรื่องหนักๆทิ้งไป แล้วก็สูดอ๊อกซิเจนบริสุทธิ์ให้เต็มปอดก่อนจะต้องกลับมาเจอมลพิษในเมืองกรุง
แล้วก็ไม่พลาดที่จะต้องมีมุมชิคๆหลังจากเดินสูดอากาศในป่าชายเลน ก็มีสะพานไม้ตรงทอดไกลออกไปที่เป็นมุมคริเชว่าเอ้ออออ ไหนๆก็มาถึงแล้ว ขออัพรูปลงไอจีสักรูปสองรูปได้หลายฟีลลิ่งทั้งป่าๆ ในป่าชายเลนไปไม้สีเขียวๆเหลืองๆ แล้วก็ยังจะมีฟีลลิ่งทะเลๆกับสะพานไม้อีกโอ้ยยย มีแต่คนอิจแน่นอนนน
หลังจากที่ช่วงนี้เราพามาเที่ยวกันในประเทศมากขึ้น เพราะเป็นอีกหนึ่งเสียงที่บอกเล่าว่าบ้านเราก็มีของดีที่ไม่แพ้ใครอื่นเหมือนกัน แล้วเราก็รู้สึกว่ามันยังมีอะไรที่อยากจะถ่ายทอดและหลบซ่อนไว้ในบ้านของพ่ออยู่อีกมากมายหลายที่ ยังไงเราก็สัญญาว่า จะพาไปเปิดมุมมองกับสถานที่ท่องเที่ยวอีกมากมายที่พวกเรากันเองอาจจะยังไม่เคยรู้ว่า พ่อของเราดูแลรักษาธรรมชาติไว้อย่างสมบูรณ์แบบแค่ไหน :))
